پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

پرسش این است که آیا کشوری با این همه منابع و ثروت‌های طبیعی تا این حد دچار کمبود منابع است که برای جبران خسارات ناشی از بلایای طبیعی، دولت باید از سپرده‌های ارزی یا ریالی برداشت کند و در سوی دیگر چرا منافع ناشی از استخراج و فراوری معادن و نفت و گاز که حق همه مردم است، به خزانه دولت واریز نمی‌شود و نظام مالیاتی ناتوان منابع کافی اخذ نمی‌کند تا فرصت رویارویی با بحران‌ها را تسهیل کند و نظام تصمیم‌گیری را از دست‌زدن به اقدامات مخرب کاهش دستوری ارزش پول ملی ، فروش ده‌ها تن ذخایر شمش طلا و استقراض از ذخایر ارزی کشور و چاپ پول باز دارد؟

در 11ماهه سال 1397، معادل ۴۰ ميليارد دلار کالا به‌طور رسمي از کشور صادر مي‌شود که بخش چشمگیری از آن مايحتاج عمومي و کالاهاي اساسي مردم است. اين رقم شامل ارقام قاچاق نمي‌شود که مقادير بي‌سابقه‌اي است که بر اثر بي‌ارزش‌شدن پول ملي و ارزان‌شدن آن در مقابل پول کشورهاي همسايه، خروج کالا از مرزهاي کشور را شتابي بي‌سابقه بخشيد و به همين دليل، مقادير زيادي دام و محصولات کشاورزي از کشور قاچاق شد.

دست بردن به منابع ارزی صندوق توسعه ملی یا ریالی سیستم بانکی، برای حل مشکلات کشور، هر دو ساده‌ترین اقدامات ابتدایی به شمار می‌­روند که از عهده هر دولت ناکارآمدی بر می­‌آید. شرط لازم برای انجام اصلاحات، آزادسازیِ نظام تصمیم­‌گیری از تسخیرشدگیِ ارباب قدرت و مکنت است.نکته تکان­‌دهنده که بخشی از ابعاد فاجعه کاهش دستوری و بی­‌سابقه پول ملی در ایران را منعکس می­‌کند این است که برای نخستین بار در طول تاریخ معاصر، از ایران به کشورهای افغانستان و پاکستان محصولات کشاورزی از قبیل پیاز، سیب‌­زمینی و گندم به همراه دام، صادر و قاچاق می‌­شود.